شرایط آب‌و‌هوایی و شیوه‌های کشاورزی ممکن است زمینه مناسبی برای افزایش حشرات باشد، باران شدید و هوای گرم باعث می‌شود تا ترکیب با مواد آلی مانند کودهای پوسیده در مزارع، محیط مناسبی برای تخم‌گذاری مگس‌ها و خروج لاروها و رشد سریع آن‌ها ایجاد کند.

به گزارش ارونیوز، زمانی که کودها مستقیماً روی خاکی که برای هفته‌ها باقی می‌مانند، پاشیده می‌شود زمینه پرورش مگس‌ها را فراهم می‌کند.

مگس‌ها در زمستان که دمای هوا به زیر صفر درجه می‌رسد، فعالیتی ندارند اما با وجود زمستان‌های گرم، تولیدمثل بیشتری در سال دارند بنابراین زمستان‌های معتدل، فضای مناسبی را برای رشد حشرات ایجاد می‌کنند چراکه از یخبندان خبری نیست و شرایط برای رشد حشرات مساعد است.

تغییرات آب‌وهوایی و افزایش حشرات

افزایش سطح دی‌اکسید‌کربن

سطوح جهانی دی‌اکسید‌کربن در حال حاضر بالا است و انتظار می‌رود که همچنان در حال افزایش باشد. در حالی که افزایش CO2 مستقیماً بر حشرات تأثیر نمی‌گذارد ولی می‌تواند کیفیت تغذیه و شیمی گیاهان را تغییر دهد.

به عنوان مثال، طبق تحقیقات اخیر، افزایش CO2، کیفیت غذایی بافت‌های گیاهی را با کاهش غلظت پروتئین و اسیدهای آمینه خاص در برگ‌ها کاهش داده است.

طبق یک مطالعه بر روی سوسک‌های سرگین، افزایش سطح CO2 می‌تواند بر رشد حشرات تأثیر بگذارد و تعداد آنها را کاهش دهد.

افزایش دما

دما، فیزیولوژی و متابولیسم حشرات را تنظیم می‌کند. افزایش دما باعث افزایش فعالیت فیزیولوژیکی و در نتیجه افزایش متابولیسم می‌شود. حشرات برای زنده ماندن باید بیشتر بخورند و انتظار می‌رود که حشرات گیاهخوار بیشتر مصرف کنند و سریعتر رشد کنند.

از این رو افزایش دما، منجر به افزایش نرخ رشد جمعیت برخی حشرات می‌شود، از آنجا که آن‌ها به صورت سریع رشد خواهند کرد، تولیدمثل بیشتری خواهند داشت چنانکه تعداد آن‌ها چند برابر خواهد شد و در نهایت منجر به خسارت بیشتر محصول می‌شود.

افزایش دما همچنین می تواند توزیع جغرافیایی بسیاری از آفات حشرات را به سمت شمال و ارتفاعات بالاتر گسترش دهد

خشکسالی و سیل

تغییرات آب‌وهوا، الگوهای بارش را تغییر می‌دهد و منجر به خشکسالی و باران‌های سیل‌آسا خواهد شد که این عوامل استرس‌زای محیطی بر بهره‌وری گیاه، شیمی گیاه، دفاع، کیفیت تغذیه، خوش طعم بودن و قابلیت هضم، تأثیر خواهند داشت.

در نتیجه، حشرات، گیاهان بیشتری را می‌خورند و این می‌تواند منجر به آسیب بیشتر محصول شود.

از سوی دیگر، افزایش بارندگی می‌تواند از پوشش گیاهی تازه (غذای حشرات) حمایت کند و تجمع جمعیت حشرات را تسهیل کند.

به عنوان مثال، همانطور که در مورد ملخ‌های صحرا مشاهده می‌شود، باران طولانی مدت به آن‌ها اجازه می‌دهد غذا بخورند، تعدادشان زیاد شود و پخش شوند.

 کاهش اثربخشی دشمنان طبیعی

همه حشرات، دشمنان یا شکارچیان طبیعی دارند. به عنوان مثال، کرم ساقه خوار ذرت – یک آفت حشره مهم ذرت در سراسر آفریقا – چندین دشمن طبیعی دارد. این شکارچیان، جمعیت حشرات را کاهش می‌دهند و بدین ترتیب، نیاز به استفاده از آفت‌کش‌ها برای کنترل آفات کاهش می‌یابد.

البته باید بدانیم که اگر شکارچیان به طرق مختلف تحت تأثیر تغییرات آب‌و‌هوایی قرار گیرند تعداد آن‌ها کاهش می‌یابد و همین امر موجب افزایش حشرات خواهد شد.

علاوه بر این، به دلیل تغییرات آب‌و‌هوایی، هم محدوده توزیع محصول و هم حشرات تغییر خواهند کرد. همانطور که آن‌ها به دنبال شرایط مناسب خود هستند، حشرات به مناطق جدیدی می‌روند که فاقد دشمنان طبیعی خود هستند، این امر باعث رشد جمعیت آن‌ها و در نتیجه آسیب بیشتر به محصولات می‌شود.

طوفان‌ها هم که نتیجه تغییرات آب‌وهوایی هستند سرعت تکثیر حشرات را کاهش می‌دهند و از ازدحام آن‌ها جلوگیری می‌کنند.

شیوه‌های کشاورزی و افزایش حشرات

کشاورزان در تلاش برای مدیریت شیوع آفات از آفت‌کش‌های بیشتری استفاده می‌کنند که می‌تواند پتانسیل توسعه مقاومت به حشره‌کش‌ها را افزایش دهد.

هنگامی که جمعیت آفات حشرات به طور فزاینده‌ای نسبت به کاربردهای آفت‌کش مقاوم می‌شوند، میزان کاربرد آفت‌کش نیز افزایش می‌یابد – چرخه‌ای از اتکای فزاینده به کاربردهای شیمیایی در سیستم‌های مدیریت‌شده ایجاد می‌کند.

علاوه بر این، استفاده بیش از حد از کودها نیز با افزایش رشد و قدرت گیاه و همچنین کیفیت تغذیه‌ای بافت گیاهی که حشرات از آن تغذیه می‌کنند، به افزایش جمعیت حشرات کمک می‌کند

کشاورزی ارگانیک حداکثر استفاده از فرآیندهای بیولوژیکی طبیعی را برای مدیریت مزرعه از نظر کوددهی خاک و کنترل آفات تشویق می‌کندکه مستلزم استفاده از کودهای مصنوعی، آفت‌کش‌ها و مواد محرک رشد گیاهان و حیوانات است.

همه این اقدامات باعث افزایش تنوع بندپایان، به ویژه حشرات ساکن در خاک می‌شود. کشت مخلوط، محصولات پوششی و پرچین، که شیوه های رایج در مزارع ارگانیک هستند، زیستگاه های جایگزینی را برای جوامع بندپایان فراهم می‌کنند.

رفوژیا (مکانی است که از یک جمعیت جدا شده یا باقی مانده از یک گونه گسترده‌تر پشتیبانی می‌کند.) همچنین منبع غذایی خوبی برای گرده‌افشان‌ها از نظر دانه‌های گرده و شهد است.

فعل و انفعالات بین گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری (علف‌های هرز، پرندگان، پستانداران) که در اکوسیستم کشاورزی ارگانیک یافت می‌شوند تأثیر زیادی بر فراوانی و تنوع حشرات دارد.

همچنین مطالعات نشان داده‌اند که مزارع ارگانیک میزبان جوامع غنی‌تری از ارگانیسم‌های بی‌تحرک (گیاهان و کرم‌ها) نسبت به مزارع معمولی هستند.

منبع : www.cafekeshavarz.ir