No products in the cart.

سینارویش، نوآوری در کشاورزی، سلامتی برای آینده
سینارویش، نوآوری در کشاورزی، سلامتی برای آینده
مصرف گوشت شترمرغ نیز مانند سایر گوشتها در جوامع مختلف میتواند تحت تاثیر عواملی چون نحوه پرورش و فرآوری آن باشد.
پرورش شترمرغ به عنوان یک شاخه نسبتاً جوان کشاورزی، هنوز به تحقیقات اساسی در مورد بهرهبرداری و به ویژه روشهای تغذیه در رسیدن به گوشت پرمصرف نیاز دارد.
«چاقکردن» شدید تعداد زیاد پرندگان در فضای باز محدود با تمایل شدید به نگهداری در داخل خانه در اکثر اوقات سال، از سوی دیگر گشتوگذار گسترده در فضای باز در تمام طول سال با تنها تغذیه تکمیلی متوسط، بدون شک نشان میدهد که تنها یک سیستم بومشناختی و گسترده پرورش شترمرغ میتواند به موفقیت اقتصادی منجر شود.
قیمتهای رقابتی محصول – گوشت شترمرغ بیشتر به هزینههای تولید بستگی دارد و هزینه پایین تنها با استفاده بهینه از استفاده فوقالعاده شترمرغ حاصل میشود.
در آفریقای جنوبی اکثر شترمرغها در خاک استپی یا نیمه بیابانی با پوشش گیاهی ضعیف نگهداری شده و با محصولات کشت شده در مزرعه یا با خوراک تولیدی تجاری تغذیه میشوند.
در اروپای جنوبی، ترکیه یا یونان و همچنین در تمام کشورهای اروپای شرقی، تعداد زیادی از پرندگان در فضای بسیار محدود – حتی در پناهگاههایی که در شبهای زمستان یا برای چندین ماه گرم میشوند – نگهداری میشوند و تقریباً منحصراً با خوراک تولیدی تجاری تغذیه میشوند.
مزارع از ظرفیت بسیار بالای شترمرغ برای هضم فیبر و تبدیل آن به رشد استفاده میکنند، آنها پرندگان خود را در مراتع بزرگ در تمام طول سال نگهداری میکنند و حداکثر یک سوم از خوراک مصرفی روزانه را با مخلوط مخصوص مزرعه یا با تولید تجاری تکمیل میکنند.
اما علفزارهای موجود برای چنین پرورش شترمرغ اکولوژیکی در همه کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین در سوئیس کمیاب است، بنابراین این مزارع هنوز در اقلیت هستند.
با این حال، استانداردهای جدید صادر شده توسط وزارت کشاورزی آلمان از این پس دوبرابر شدن فضای پرورش در گروههای کوچکتر را درخواست میکند.
بنابراین، تنها مزارع با فضای کافی قادر به فعالیت اقتصادی در آینده خواهند بود. سیستمهای مختلف کشاورزی و دیدگاههای متفاوتی در مورد تغذیه مناسب و اقتصادی وجود دارد – و به همان اندازه گزارشهای متفاوتی از هزینههای تولید یک پرنده وجود دارد.
در سال 2000 در ایتالیا و اسپانیا حدود 4000 مزرعه شترمرغ وجود داشت که امروزه تنها تعداد انگشت شماری در هر کشور باقی مانده است.
بین سالهای 2001 و 2015، در مجموع 463 پرنده برای کشتار در شش مزرعه شترمرغ در آلمان (بادن-وورتمبرگ، راینلاند-فالتس، هسن، براندنبورگ) و لهستان (منطقه گدانسک) تحت نظارت قرار گرفتند.
دو مورد از این مزارع (گروه A) سیستم گسترده، دو (گروه B) سیستم نیمه فشرده و (گروه C) سیستم فشرده را اعمال کردند.
در مجموع 127 پرنده از نوع اول، 198 پرنده از گروه B و 138 پرنده از گروه C مورد آزمایش قرار گرفتند.
763 نفر در مورد پذیرش گوشت شترمرغ از مزارع گسترده یا فشرده، با منشأ شناخته شده (منطقهای) یا ناشناخته (بین المللی) و در مورد تمایل آنها به پرداخت بیشتر برای گوشت از تولید شناخته شده و نه ناشناخته مصاحبه شدند.
92.2 درصد از پاسخدهندگان، گوشت از کشاورزی گسترده و 78.6 درصد از منابع شناخته شده را ترجیح میدهند.
83.5 درصد حاضر به پرداخت قیمت بیشتر برای گوشت شترمرغ حاصل از کشاورزی گسترده بودند زیرا معتقدند این محصول کیفیت بالاتری دارد و بدون افزودنی تولید میشود و در نتیجه برای مصرفکننده، ایمنتر است.
کشاورزی صنعتی، فشرده و استفاده از خوراک تولیدی صنعتی – همانطور که امروزه حتی در کشورهای دارای آبوهوای معتدل و مراتع خوب رایج است – مورد قبول مشتریان نیست و به دلیل هزینههای بالا و حاشیه کم، بقای مزارع را به خطر میاندازد، این تنها مشکل مناطق گرم و خشک نیست، بلکه مشکل کشورها و مزارع نیز هست.
استفاده از سیستم فشرده به دلیل کمبود فضا یا به دلیل نگاه منسوخ به دامداری. استانداردهای جدید سختگیرانه و پیشگام صادر شده توسط وزارت کشاورزی آلمان عملاً کشاورزان شترمرغ آلمانی را مجبور میکند تا به روشی اقتصادی برای نگهداری شترمرغ برسند که در عین حال رفاه پرندگان را تضمین میکند
به عنوان یک اثر مفید اضافی برای تولیدکنندگان و همچنین برای حیوانات، مصرفکننده تصویر مثبتی از پرورش شترمرغ آلمانی دارد و از محصولاتی که کشاورزان میتوانند با اعتماد به نفس ارائه دهند قدردانی میکند.
منبع : www.cafekeshavarz.ir