​​آزادسازی پتانسیل کشاورزی ارگانیک یکپارچه برای امنیت غذایی و توسعه پایدار

سیستم های کشاورزی پایه و اساس تمدن بشری هستند و غذا، فیبر و سوخت را فراهم می کنند با این حال، شیوه‌های کشاورزی سنتی به دلیل اثرات منفی زیست‌محیطی خود، که شامل تخریب خاک ، آب و هوا با انتشار گازهای گلخانه‌ای است، مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این امر موجب گسترش شیوه های کشاورزی پایدار شد که تولید غذا را با حفظ محیط زیست متعادل می کند. سیستم های کشاورزی ارگانیک یکپارچه (Integrated Organic Farming System) یک رویکرد نوآورانه است که راه حل امیدوارکننده ای را برای این چالش ارائه می دهد. سیستم های کشاورزی برای دستیابی به امنیت غذایی، دستاوردهای اقتصادی، عملکردهای اجتماعی و پایداری زیست محیطی باید چند کارکردی داشته باشند. علاوه بر این، افزایش تعداد اجزا و عملکردها باعث افزایش پایداری سیستم تولید مواد غذایی و کاربری زمین می شود.

در کشور هند، IOFS یک مفهوم جدید از استراتژی مدیریت منابع در مزرعه است که برای تحقق بخشیدن به کشاورزی پایدار و سودمند طراحی شده است. روی آوردن به رفع نیازهای ناهمگون کشاورزان و همچنین مصرف کنندگان مدل IOFS را برای مگالایا و تامیل نادو توسعه داد. مدل مگالایا (غلات + حبوبات + سبزیجات + میوه ها + علوفه) + لبنیات (1 گاو + 1 گوساله) + ماهیگیری] است. در حالی که مدل IOFS برای تامیل نادو (کود سبز- پنبه- سورگوم؛ بامیه + گشنیز- ذرت + لوبیا چشم بلبلی (علوفه)، دسمانتوس، 1 گاو شیری با تلیسه و گاو نر جوان + بیوفنس گلیریکیدیا سپیوم و نارگیل) است.

IOFS یک رویکرد کل نگر است که شیوه های مختلف کشاورزی، مانند کشت محصول، پرورش دام و باغداری را به شیوه ای هم افزایی ادغام می کند. یکی از ویژگی های جدایی ناپذیر IOFS شامل دو ویژگی اساسی است: بازیافت پسماند، که به موجب آن ضایعات یا محصولات جانبی تولید شده توسط یک جزء به عنوان ورودی برای جزء دیگر استفاده می شود، و بهبود بهره وری استفاده از زمین، به عنوان مثال، دو زیرسیستم که بخشی یا کل را اشغال می کنند. فضای مورد نیاز برای هر زیر سیستم هدف به حداکثر رساندن استفاده از منابع و کاهش ضایعات است که منجر به بهبود سلامت خاک، تنوع زیستی و بهبود خدمات اکوسیستم می شود. IOFS همچنین بر استفاده از منابع ارگانیک و به حداقل رساندن استفاده از آفت کش ها و کودهای شیمیایی تاکید می کند و حاصلخیزی خاک را با کاهش آلودگی محیطی ارتقا می دهد

به عنوان مثال، مطالعه ای که در هند انجام شد و نشان داد که IOFS عملکرد محصول را افزایش داد، هزینه های ورودی را کاهش داد و کیفیت خاک را در مقایسه با شیوه های کشاورزی معمولی بهبود بخشید.  مطالعه دیگری در چین نشان داد که IOFS محتوای مواد آلی خاک را بهبود بخشید، تلفات نیتروژن را کاهش داد و تنوع زیستی را افزایش داد.

ظرفیت حرکت به سمت غذا و سلامت تغذیه از طریق به کارگیری سیستماتیک دارایی های موجود و ترکیب اجزای ضروری مانند محصولات کشاورزی . با این حال، درک عملکردهای متمایز انجام شده توسط عناصر مختلف IFOS در تامین نیازهای منحصر به فرد کشاورزان خرده ‌مالک بسیار مهم است، زیرا این دانش در برآوردن نیازهای غذایی و معیشتی خانوارهای کشاورزی حیاتی است. به طور همزمان، به دلیل ماهیت پیچیده مربوط به رشد پیش‌بینی‌شده غذا و تقاضای غذایی، تشخیص اهمیت سیستم‌های IFOS خاص منطقه در سراسر جهان ضروری است. این ابتکارات IOFS نقشی اساسی در تأمین و ارضای مؤثر تقاضا ایفا می‌کند و در نتیجه موقعیتی حیاتی در چارچوب کلی امنیت غذایی به خود اختصاص می‌دهد

اکوسیستم‌های کشاورزی تخصصی که برای مقابله با استرس آب و هوایی طراحی شده‌اند، برای تسریع امنیت غذایی و رزق حیاتی هستند. IOFS همچنین چشم‌اندازی برای کاهش تغییرات آب و هوایی با نفوذ کربن به خاک و محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای دارد. کربن جذب شده توسط تولیدکنندگان اولیه در طول فتوسنتز عملاً هر سیستم مصرف کننده منابع زیست محیطی را با خدمت به عنوان کانالی برای انتقال انرژی خورشیدی در بیوسفر تغذیه می کند .مطالعه ای در ایتالیا نشان داد که IOFS به دلیل کاهش استفاده از کودهای مصنوعی و مصرف انرژی کمتر، ردپای کربن کمتری نسبت به شیوه های کشاورزی معمولی دارد . به طور مشابه، یک تحقیق در چین گزارش داد که IOFS انتشار گازهای گلخانه ای را تا 13.4 درصد در مقایسه با شیوه های کشاورزی مرسوم به حداقل رساند . اگر همه سیستم‌های کشاورزی از IOFS استفاده کنند، نظارت بر تولید کودهای مصنوعی و کاربرد آن می‌تواند انتشارات کشاورزی را تا حدود 20 درصد کاهش دهد که 10 درصد آن به دلیل کاهش انتشار NO2 است در حالی که حدود 10 درصد به دلیل نیاز به انرژی کم است.

روش‌های کشاورزی متعارف بسته به چند اصل، باعث کاهش تنوع زیستی محصولات شده است. بررسی دقیق همبستگی اقتصاد دایره ای با پایداری، که می تواند مدیریت موجودی هر بخش، ایده آل های تجاری و رویکردهای نوآورانه را تعیین کند، توضیحی است. توسعه سیستم‌های تولید مواد غذایی که با انعطاف‌پذیری، پایداری و عدالت در رفع گرسنگی و ارائه غذای سالم و مغذی ناتوان است، شتاب‌انگیز است. نیاز به پیوند جوهر روابط تولیدکننده و مصرف کننده محلی و تولید ضایعات مزرعه و مواد غذایی وجود دارد. اقداماتی را برای گالوانیزه کردن با بازیگران بازار برای افزایش شدید ارزش محصولات ارگانیک، ایجاد زنجیره های ارزش منصفانه قوی و دسترسی آسان به مواد غذایی ارگانیک سالم و مغذی و محصولات ایجاد شده از مواد ارگانیک برای هر فرد را درک می کند. سیستم‌های کشاورزی با مدیریت ارگانیک برای تولید مواد غذایی مغذی و با عیار بالا طراحی شده‌اند که پایه و اساس مدیریت پیشگیرانه سلامت و رفاه را تشکیل می‌دهد. سیستم‌های کشاورزی ارگانیک یکپارچه، که معادل کشاورزی دایره‌ای در نظر گرفته می‌شوند، با هدف بهبود نگرانی‌های فزاینده تولید ناپایدار غذای جهانی، تخریب محیط‌زیست و خطر از دست دادن تنوع زیستی هستند. سه اولویت تحقیقاتی استراتژیک در سیستم های تولید مواد غذایی کشاورزی وجود دارد که عبارت اند از:

 1- گزینه های امکان پذیر در توانمندسازی اقتصاد روستایی در مقیاس محلی، منطقه ای و جهانی.

 2- حفاظت از اکوسیستم های کشاورزی با استفاده از یکپارچگی کشاورزی با عملکرد زیست محیطی.

 3- غذاهای با کیفیت بالا، پایه ای برای رژیم های غذایی سالم و متعادل، و لازمه ارتقاء کیفیت زندگی.

 لازم به ذکر است که عمل کشاورزی ارگانیک بر اساس چهار اصل بهداشت، محیط زیست، انصاف و مراقبت ایجاد شده است همه تولیدکنندگان مواد غذایی کشاورزی باید استفاده از کشاورزی ارگانیک را در راه حل های سیاستی پانوراما برای ضرورت تغییرات آب و هوایی، از دست دادن تنوع زیستی و امنیت غذایی اولویت بندی کنند.